Lubia połōnczynie rozmaryjōnu i citrōłny, jakosik mi sie zarŏz spōmino lato i sie czowiekowi we gowie jaśniyj robi. Polyndwiczki sōm fajnie delikatne, a z takōm arōmatycznōm zōłzōm bydōm idealne niy yno na fajer, ale i na niydzielny ôbiŏd.
2 polyndwiczki wieprzowe
poła citrōłny
pŏra ziorek czerwōnego pieprzu (a jak niy, to moge być i tyn normalny)
dwie gałōnzki rozmaryjōnu
2-3 łeżki oliwy
keliszek biołego wytrawnego wina
trocha mōnki do zagynszczynia zōłzy
kapka śmiytōnki abo mlyka
sōl
Nojlepi dziyń pryndzyj zamarynować miyso, żeby fajnie przeszło prziprawōma. Niy krajejcie1 go na kōnski- lepi, żeby polyndwiczka była we całojści. Wyciście sok ze citrōłny, dejcie2 ku tymu oliwa, pieprz i rozmaryjōn (niy dŏwejcie soli!). Na drugi dziyń prziypiczcie miyso na suchym tyglu3 ze wszyjskich strōn, a potyn niech sie podusi we „marynacie”, we keryj bōło bez noc i dejcie ku tymu jeszcze keliszek wina (mogecie go pryndzyj wlŏć4 na patalnia, na keryj sie przipiykało miyso, żeby sie żŏdne arōmaty nōm niy zmarnowały, a ône to fajnie zebiere5). Polyndwiczka je dojś miynko i 30 minut duszynia ji6 styknie7. Pod kōniec dociepcie sōl. Terŏzki wyciōngcie miyso i przecedźcie ta zōłza8, żeby niy bōło za dużo rozmaryjōnu, bo ôn je mocno arōmatyczny.
Łozmiyszejcie we pō szklōnki zimnyj wody płaskŏ łeżka mōnki. Mogecie do tego dać tyż trocha śmiytōnki abo i mlyka i wlyjcie to bez sitko do zōłzy (żeby niy bōło żŏdnych grudkōw) i niech sie to trocha powarzi. Terŏzki mogecie pokrajać miyso na talarki, a potyn wciepcie je jeszcze na chwila do zōłzy, żeby sie trocha zagrzoło. Take miyso idzie zjejś do kartŏfli, klōzek, kaszy abo i ryżu.
Smacznego 🙂
1krójcie
2dodajcie
3patelni
4wlać
5zbierze
6jej
7wystarczy
8sos
Dodaj komentarz